Van apengebrul en hanengekraai naar scootertoeters

De laatste paar dagen bij WFFT zijn voorbijgevlogen. Ik gaf mezelf nog 1 keer op als vrijwilliger voor de harvest en ik wilde mijn laatste dag eindigen met wildlife. Afgelopen donderdag was mijn laatste werkdag en deze mocht ik doorbrengen als teamleader op other wildlife. Eindigen waarmee ik ook begonnen was :) Vrijdag pakte ik mijn tas in en nam ik tegen de middag afscheid van iedereen. Daarna volgde een taxirit van meer dan 3 uur naar het oude vliegveld van Bangkok. Ik geloof dat het een soort feestdag was. Het verkeer stond compleet vast in en om de stad. Gelukkig had ik de taxi ruim op tijd geboekt, dus niets aan de hand.

De vlucht naar Ho Chi Minh City duurde maar een uur en ik landde perfect op tijd. Ik kwam Vietnam binnen met een Letter of Approval. Dit betekende dat ik nog geen visum had, maar wel officiële toestemming om deze te krijgen. Ik was een beetje bang voor lange wachttijden, maar het viel alles mee. Ik leverde mijn paspoort, de brief en een pasfoto on bij een balie en na een half uur had ik mijn visum. Ik was daarna snel de douane door en mijn tas stond al klaar. Al met al sneller dan het soms op Schiphol gaat ;)

De overgang van de dierengeluiden naar de chaotische stad kan niet groter zijn. Verkeersregels kennen ze hier niet en vaak is het gewoon een kwestie van de straat oversteken en door blijven lopen. De scooters rijden dan hopelijk om je heen. Iemand raadde me aan vooral niet stil te gaan staan op de weg. Je hebt kans dat je dan vast komt te staan. Ik probeer zo veel mogelijk tegelijk met een Vietnamees over te steken. En dan vooral niet om me heen te kijken. Hoe chaotisch deze stad ook is, ik vin het hier toch aangenamer dan in Bangkok. Misschien komt het omdat ik nu aan de temperatuur (nog steeds 35+) gewend ben. Het is hier groener dan in Bangkok en tot nu toe bevallen de mensen me ook beter. Ze zijn vriendelijk, glimlachen naar je en in de hotels helpen ze je met van alles. Natuurlijk heb je op straat irritante verkopers en scooterverhuurders, maar dat is nou eenmaal Azië.

Ontbijten doen ze hier met soepjes en warme rijstgerechten. Ik kan dat nog niet aan, dus hou ik het voorlopig nog bij toast en gebakken ei. Verder is het eten fantastisch. Allemaal verse tropische vruchten, kokos, springrolls etc. Jammie. Pff.. het wordt tijd dat ik weer ga sporten mensen. Ondertussen ben ik zeker 5 kilo aangekomen en gaan de broeken moeilijk dicht. Achja, nog even genieten hier en dan thuis weer lekker fietsen en bootcampen. Haha.

Ik bezocht in Ho Chi Minh het oorlogsmuseum, wat heel erg indrukwekkend was. Het bestaat voornamelijk uit foto's en het laat de gruwelijke daden van de Amerikanen zien. Nog steeds worden er enorm misvormde mensen geboren door de gifgassen die in het land gedropt zijn tijdens de oorlog. Wat vrolijker was de Mekong Delta Tour die ik deed. Lekker de stad uit en stukjes varen over de rivier. Onderweg stopten we op een eiland in de rivier om verse tropische vruchten de proeven. De mango's zijn zo lekker zoet hier. Ik ga ze missen thuis. Ook de ananas is ontzettend lekker. Verder weet ik niet precies wat voor vruchten ik gegeten heb, maar ze waren allemaal lekker! Daarna kregen we verse honing thee en een shotje bananenwijn (zelfgebrouwen, 50% alcohol). De thee was erg lekker, het shotje brandde vooral in mijn keel. De volgende stop was een bedrijfje waar ze alles van kokos maakten. Lekker snoepjes en pannenkoekjes geproefd. En natuurlijk een shotje kokoswijn. Uiteraard kon je overal alles ook kopen. Het was nogal toeristisch, maar ik vond het wel de moeite waard. Zeker toen we ook nog een uitgebreide Vietnamese lunch kregen.

Morgen wil ik nog een bezoek brengen aan de Cu Chi tunnels. Tunnels die in de oorlog zijn aangelegd. 'S avonds neem ik vervolgens de nachttrein naar Nha Trang. Dat zal wel weer een hele ervaring worden!