Slapen onder de sterrenhemel en eindeloze lege weg

Good day mate! Van zondag 20 maart tot en met vrijdag 25 maart bevond ik me in de grote leegte, the red centre, the outback. Ik vond het fantastisch: de droge hitte, de sterrenhemel, de zonsondergangen, de eindeloze leegte. Het is onvoorstelbaar hoe groot en uitgestrekt de outback is. Je kunt 800 kilometer rijden en bijna niemand tegenkomen. Door dit feit, had ik al besloten niet zelf met een auto daar te gaan rijden, maar mee te gaan met een backpackers tour. En dat is zeer goed bevallen. We hadden ene klein groepje van 9 in de leeftijd van 18 tot 44. De gids was echt super goed. Knap hoe hij na 8 uur rijden nog steeds eten bereid en verhalen verteld. En wij maar slapen in de bus. In de bus heb ik een dagboekje bijgehouden. Tijd zat ;) Hieronder kun je dat lezen!

Zondag 20 maart: Om kwart voor 7 word ik opgehaald bij mijn hostel in Alice Springs. Wanneer ik in het busje van Groovy Grapes stap, zie ik een klein groepje mensen zitten. We blijken met zijn negenen te zijn. Omdat de bus bedoeld is voor 20 mensen, hebben we alle ruimte. Later blijkt dat dit erg fijn is. De groep bestaat uit 5 jongens en 4 meisjes en de gids Dan. We zijn een Europese groep: 4 Duitsers, 2 Nederlanders, 1 Zwitser, 1 Ier en 1 Italiaan. Het is vandaag de bedoeling een wandeling te maken bij Kings Canyon, maar Dan waarschuwt al dat ze de wandeling sluiten als de temperatuur boven 36 graden uitkomt. Wanneer we rond half 2 bij onze kampeerplek aankomen, blijkt dit zo te zijn. We lunchen met wraps met veel verse groenten en gehakt. De eerste kennismaking met het fantastische eten wat we krijgen voorgeschoteld. Dan tovert iedere keer de beste ingrediënten op tafel, die wij snijden en bereiden, terwijl hij kookt. Na de lunch duiken we met zijn allen het kleine zwembad in en spelen we een paar potjes volleybal. Goed moment voor de eerste groupbonding ;). Hier maken we ook kennis met de enorme kennis van Dan. Hij vertelt over de aboriginals. Later blijkt dat hij van alles weet en heel goed kan vertellen over o.a. geologie, astrologie, historie etc. Na het zwemmen gaan we een milkshake drinken bij de receptie en daarna koken. We eten rijst met kip en weer veel groenten. Daarna rollen we onze swags uit. Dit zijn een soort grote bivakzakken met matjes er in en we slapen om een kampvuur onder de sterrenhemel. Het blijft zo’n 20 graden ’s nachts. Heel bijzonder om mee te maken. Echt goed slapen doen we niet de eerste nacht. Het is toch even wennen. Steeds als ik wakker wordt, kijk ik omhoog naar een volle sterrenhemel en een bijna volle maan.

Maandag 21 maart: Vroeg opstaan: half 5! We moeten voor de zon echt opkomt, bij Kings Canyon zijn voor de wandeling door de kloof. Deze wandeling begint met heart attack hill en daarna is het een klein beetje op en neer ;). Het is een prachtige kloof met veel rode kleuren. Dan vertelt van alles over de boompjes die hij ziet en de vogeltjes die hij hoort. Hij vertelt wat de aboriginals deden met de planten. Hoe ze sommigen gebruikten als medicijn en andere weer als voedsel. Van welke bomen ze speren maakten. Halverwege gaan we zitten en krijgen we uitleg over het ontstaan van de canyon. Hij legt het echt goed uit. Na de wandeling stappen we in de auto richting Uluru en Kata Tjuda. Onderweg maken we bij een roadstation verse hamburgers als lunch. Omdat we overhouden, geven we 3 fietsers de restjes. Zo blij zijn ze! We waren ze al tegengekomen onderweg. Je moet wel heel veel doorzettingsvermogen hebben om door de outback te fietsen. Wow.. Eenmaal bij de campground aangekomen, duiken we weer even in het zwembad. Tegen vijven rijden we naar een cultural centre in het National Park waar Uluru in ligt. Hier worden aboriginal verhalen uitgelegd. Zij hebben allerlei mythische verhalen over hoe de rots is ontstaan . Later horen we van Dan de uitgebreide versies. Na het cultural centre gaan we naar de parkeerplaats vanwaar je de zonsondergang goed kunt zien. Uluru verandert namelijk van kleur naar mate de zon dieper zakt. Bizar hoeveel toeristen hier opeens op afkomen. Drommen met mensen uit de grote toeristenbussen. Zucht. Door een beetje bewolking is de zonsondergang niet heel spectaculair. We lachen de toeristen die honderd dollar hebben betaald voor dit moment een beetje uit en stappen weer in ons kleine busje richting de camping. Ondertussen hebben we ook het nieuws uit Brussel meegekregen. Zo bizar als je in the middle of nowhere bent. Niet te bevatten dan.. We leven met zijn allen te dicht op elkaar. Kijk naar de leegte hier in Australië. Even wil je daar maar blijven. Ver weg van de ellende. De Nederlanders raken in gesprek met de Duitsers over politiek en herhaling van geschiedenis. En dat is dan ook wel weer interessant en waardevol: jonge mensen die daar over praten. We eten pasta met gehakt en een boel groente en rollen dan onze swags weer uit.

Dinsdag 22 maart: Om 5 uur staan we op. Na het ontbijt rijden we naar Kata Tjuda in het National Park. Hier lopen we de Valley of the Winds wandeling. Dan vertelt weer een heleboel interessante informatie. Uiteindelijk wordt de wandeling nog best pittig. De zon is gaan schijnen en het is heet! En dat om 9 uur ’s ochtends.. Terug bij de bus, heeft Dan verse meloen voor ons en we rijden terug naar de camping waar we lunchen met een uitgebreide pastasalade. We bereiden een eier/aardappel salade en een koolsalade voor de BBQ die we ’s avonds gaan hebben. Wederom met allemaal verse ingrediënten. Dan bewaart al deze ingrediënten in koelboxen met ijs in de trailer en op de camping stopt hij alles in de koelkast in de privé-keukens die we hebben. Ook koopt hij nieuw ijs, zodat alles weer koud vervoert kan worden. Super! Na de lunch hebben we even vrije tijd. Tegen de avond gaan we naar Uluru, waar Dan de mythische verhalen van de aboriginals vertelt. Alle gaten en grotten in Uluru hebben een verhaal over hoe het ontstaan is. We zien oeroude rotstekeningen in de grotten. Erg indrukwekkend. Wanneer de zon ondergaat, doen we een tweede poging de kleurwisseling van de rots te zien. Het is beter, maar het is wederom bewolkt. Dus we rijden naar de camping om te barbecueën. En daarna is het weer vroeg naar de swags.

Woensdag 23 maart: Weer om 5 uur op. Na het ontbijt rijden we eerst naar Uluru om de wandeling om de rots te maken. Na 2 uur zijn we terug en wacht ons een rit van bijna 800 km door niemandsland naar the opal city of the world Coober Pedy. De rit duurt uren en onderweg stoppen we af en toe voor de lunch en de wc. Onderweg slapen wij vooral bij en kijken we naar buiten. Doordat we met zo weinig zijn, kunnen we languit op de banken liggen. Heerlijk! Onderweg zie je af een toe een wilde kameel of een wild paard. Verder vooral eindeloos lange lege wegen. Af en toe rijdt een roadtrain of een andere tourbus voorbij. Volgens mij rijden we 8 tot 10 uur. Wat een ruimte. Het nieuws uit Brussel vergeet je zo snel. Zeker zonder bereik of Internet. Begrijp me niet verkeerd, maar het is zo fijn om het even niet allemaal 24 uur te volgen. Dan is na de lunch (wanneer we eindelijk eens wakker zijn ;) ) weer in een verhalenbui, dus hij vertelt over de explorers die eind 19e eeuw dit gebied gingen ontdekken. Gekkenwerk was het.. Pas tegen half 9 komen we aan in het mijnstadje. Dan had van te voren pizza’s besteld en deze eten we voor onze grotwoning op. De mijnwerkers hebben in de rotsen woningen gemaakt. Op deze manier blijft de temperatuur altijd rond de 20 graden. Ideaal voor de zomers wanneer het boven de 40 graden wordt en de winters wanneer het ’s nachts kan vriezen. We slapen weer eens in een normaal bed. Lekker hoor! Maar eerst gaan we nog even naar de pub. Een nogal zielige bedoeling met wat dronken locals…

Donderdag 24 maart: Uitslapen! We hoeven pas om half 9 op te staan. Eerst rijden we een rondje door het nogal droevige mijnstadje. Hier wil je niet wonen.. Daarna bezoeken we het mijnmuseum, waar we uitleg krijgen over de mijnen en de opaal. Het is enorm veel waard. Daarna is het weer een heel eind rijden. Dit keer zeker 600 km door niemandsland. Ongelofelijk hè? Onderweg slapen we natuurlijk weer en kijken we naar buiten. Tegen de avond komen we aan bij de camping, waar we slapen in een dormroom. We eten een simpele pasta en hebben ijs toe. We spelen nog wat darts en andere spelletjes en gaan weer vroeg slapen.

Vrijdag 25 maart: Om 6 uur staan we op. Het regent en dit heeft het de hele nacht gedaan, dus we kunnen een bepaalde wandeling vandaag niet maken. Geeft niet. We zijn niet echt meer in de wandelmood. We ontbijten met pannenkoeken en ijs en doen rustig aan. Onderweg komen we erachter dat het goede vrijdag is en dat bijna alles dicht is. Hier is het blijkbaar een echte feestdag nog. Om half 12 stoppen we bij Annie’s Lane, een wijngaard. Het gebied rondom Adelaide staat bekend om de wijnen. We gaan wijnen proeven. De vrouw die ons uitleg geeft, is fantastisch. Ze is zelf vaak in Europa geweest en het is erg gezellig met haar. We proeven 6 wijnen (2 wit, 2 rosé en 2 rood). Erna lunchen we op het terrein met alle restjes die we hebben. Het is hier al een stuk ‘kouder’ dan in de outback. Toch wel zo’n 15 graden verschil! Nog steeds t-shirt en korte broeken weer hoor ;) Na een paar uur rijden komen we aan in Adelaide en worden we bij onze hostels afgezet. We nemen afscheid van Dan, die zich helaas niet heel lekker voelt. Met de groep spreken we om 7 uur af om uit eten te gaan in China Town. We hebben nog een erg gezellige avond in een vaag Chinees restaurantje maar maken het niet te laat. De meesten moeten morgen weer vroeg op voor een andere tour of voor vliegtuigen. Het was een leuk groepje, dus jammer om afscheid te nemen. ’s Nachts mis ik de outback wel. Al die mensen die je hotelkamer binnenkomen. Irritant.