Welcome to the adventure capital of the world!

Vorige week schreef ik nog dat de dagen vooral uit uitrusten en koekjes eten bestonden. Hoe anders is afgelopen week geweest. Ik moest er even een maandsalaris (welk salaris?) door heen jassen, maar het was het allemaal waard. Je kunt er in Nieuw-Zeeland niet omheen en in Queenstown al helemaal niet: bungyjumpen, skydiven, ritjes in een jetboat en alle andere extreme activiteiten die je maar kan bedenken in de lucht, op het land en op het water. Het lukte me aardig dit alles te negeren. Skydiven is ontzettend duur en bungyjumpen is toch wel erg spannend omdat je zelf de afgrond in moet springen. Toch stond ik 2 dagen geleden in Queenstown in het bureau van de AJ Hackett Bungy. AJ Hackett was de eerste die met een koord van een brug sprong hier bij Queenstown in de buurt. Je kan nog steeds van die brug springen. Deze is ongeveer 35 meter hoog. Maar het kan nog spannender op de Nevis Jump. Deze is geloof ik 130 meter (!!!!!) hoog en je springt vanaf een huisje wat tussen staalkabels in een canyon hangt naar beneden. Op de 1 of andere manier trokken al die advertenties toch erg mijn aandacht. Toch heb ik niet gesprongen, maar ik ben wel in een busje naar de Nevis gereden. Hier hangt namelijk ook ’s werelds grootste swing. Je maakt hierbij in een beveiligd harnas een vrije val van 60 meter en je zwaait 300 meter door de canyon. Voordeel: je hoeft niet zelf te springen, maar je wordt losgelaten als de medewerker op een knop drukt. Ik heb nog nooit zo hard gegild! Niet omdat ik het heel eng vond, maar omdat er lucht uit moest! Het eerste stuk zag ik niets door de snelheid, maar daarna schommel je een tijdje door de canyon totdat je weer omhoog getakeld wordt. Wat een adrenaline kick! Echt heerlijk. Haha. Toch gek dat ik (klim)touwen, karabiners en staalkabels wel vertrouw, maar een vliegtuig niet. Hoewel.. ik heb de afgelopen week ook nog in een helikopter gezeten en vond het niet eng, terwijl ik 2 jaar geleden in Nepal nog mijn hart vasthield. Is dat ‘out of the comfort zone’ gaan toch ergens goed voor.

Het gedeelte van Franz Josef tot aan Queenstown is toch wel het mooiste stukje Nieuw-Zeeland wat ik tot nu toe heb gezien. Aan de ene kant de zee en aan de andere kant de hoge bergen en meren. Onderweg wil je constant uitstappen en foto’s maken. Werkelijk alles is mooi. Het weer werkt natuurlijk erg mee. Nog steeds is het +25 graden en zonnig.

Dit keer dus een heel actief avonturenlijstje:
- In Franz Josef zijn we met een klein groepje met een helikopter de gletsjer opgegaan. Hier hebben we met een gids zo’n 3 uur rondgelopen. Prachtig! De zon scheen en we konden alles goed zien. Je wordt echt een nietig klein mensje op zo’n gletsjer.
- Na de gletsjertocht heb ik uitgerust in de hot pools van Franz Josef.
- Een kayaktocht over een meer bij Franz Josef gemaakt. Als het niet waait kun je een hele mooie reflectie van de bergen in het meer zien. Maar het waaide..
- In Franz Josef is een kiwi wildlife centre. De kiwi-vogel is erg zeldzaam en hier laten ze eieren uitbroeden, die anders worden opgegeten door kleine zoogdieren. In de donkere ruimte heb ik 3 kiwi’s zien scharrelen. Ze zijn net zo groot als een kip en zien er erg fluffy uit.
- Tussen Franz Josef en Wanaka ligt een reflection lake. Hier hebben we met een aantal uit de bus omheen gewandeld in een uurtje. Wederom was de reflectie niet helder, maar dat maakte het uitzicht niet minder!
- In Wanaka ben ik Mount Iron opgelopen. Bovenop heb je een prachtig uitzicht over de bergen en de meren. Ik ben wel een uur bovenop geweest.
- In Queenstown heb ik dus de AJ Hackett Nevis Swing gedaan.
- Op Facebook zag ik dat de Canadese Michelle met wie ik eerder op de bus had gezeten tot aan Wellington ook in Queenstown was. We zijn samen lekker twee avonden uiteten gegaan.
- Omdat ik Queenstown zelf nog niet echt kende, heb ik de laatste dag de Free Walking Tour gedaan. De oudste gebouwen in Queenstown stammen uit het midden van de 19e eeuw. Totaal niet oud voor ons doen natuurlijk, maar zij zijn er trots op. In die tijd kwamen de Engelsen naar deze stad en ze vonden er goud. Al snel groeide Queenstown uit tot een enorm tentenkamp met Chinezen, Amerikanen en Europeanen. Ze noemden het kamp Queenstown omdat zij vonden dat het een stad was waar Queen Victoria wel zou willen wonen. Zo mooi lag het.
- Ook ging ik de heuvel bij Queenstown op en af. Dit keer gewoon wandelend. Bovenop heb je een prachtig uitzicht over de stad, het meer en de bergen. De adventure capital of the world doet zijn naam eer aan, want je kan op allerlei manieren weer naar beneden: met de kabelbaan, met een karretje, met een downhill mountainbike (dit gaat heel hard met scherpe bochten), met een paraglide, aan een zipline, hangend aan een bungycord en aan een swing. Ik ben dus veilig naar beneden gewandeld..

Morgen vertrekt de Stray-bus al om kwart voor 7 richting Te Anau en Milford Sound. Hier zal ik ruim een week blijven rondhangen omdat ik 1 van de great walks ga lopen: de Kepler Track. Deze is 60 km en ik zal er 4 dagen over doen. 3 nachten breng ik in hutten door. Het weer in Fiordland is wel anders dan tot nu toe. Het schijnt meestal de regenen in de Milford Sounds. Maar we’ll see what happens!